Βιογραφικό

Μαρία ΜπανούταΓεννήθηκα στην Αθήνα και σπούδασα Κλασική Κιθάρα, Μουσικοπαιδαγωγικά, Φυσικοθεραπεία και Ψυχολογία [BSc (Hons) in Psychology, University of Essex].

Η σχέση μου με τη Φωτογραφία άρχισε όταν συνάντησα τον δάσκαλό μου Πλάτωνα Ριβέλλη το 2001 και άρχισα μαθήματα στην καλλιτεχνική φωτογραφία και τεχνικά μαθήματα με τον Μάνο Λυκάκη. Έκτοτε είμαι μέλος του Φωτογραφικού Κύκλου. Έχω συμμετάσχει σε φωτογραφικές εκθέσεις και παρουσιάσεις. Η πρώτη ατομική μου έκθεση, με τίτλο ''Καθρέφτης'', έλαβε χώρα στις 25 Σεπτεμβρίου 2018 στην Gallery iFocus.

 

Η φωτογραφική μου δραστηριότητα εμπεριέχει φωτογραφίσεις πορτρέτων, μουσικών, χορευτικών και θεατρικών παραστάσεων και άλλων εκδηλώσεων. Από το 2018 και για τέσσερα χρόνια ήμουν η επίσημη φωτογράφος του Συλλόγου Οι Φίλοι της Μουσικής.

Με ενδιαφέρουν πολύ οι Καλές Τέχνες και οι Κοινωνικές Επιστήμες γι’αυτό έχω μελετήσει και παρακολουθήσει σεμινάρια και εργαστήρια εκτός από Φωτογραφίας, Ζωγραφικής, Ιστορίας της Τέχνης, Κλασικού και Μοντέρνου Χορού, Θεάτρου, Τραγουδιού, Ψυχολογίας, Κοινωνιολογίας, Παιδαγωγικών και Φιλοσοφίας.

Kατά τη διάρκεια της φωτογραφικής πορείας μου υπήρξαν στιγμές που στάθηκα και στοχάστηκα για το ρόλο της φωτογραφίας στη ζωή μου.
Σήμερα νοιώθω ότι η φωτογραφία είναι ένας τρόπος συνδιαλλαγής με την μη λεκτική μνήμη μου, έτσι όπως αυτή σωρεύεται μέσα στο πέρασμα του χρόνου, σαν μέσα σε μια δεξαμενή.
Το περιεχόμενο αυτής της δεξαμενής αισθάνομαι ότι αφορά τον τρόπο που με αγγίζουν η Επιθυμία και η Απώλεια.
Με αυτή την ίδια δεξαμενή επικοινωνώ, όποτε είναι δυνατόν να επικοινωνήσω, με την καλλιτεχνική έκφραση άλλων ανθρώπων. 
Στην πορεία μου προς τον αναπόδραστο θάνατο δεν έχω βρει αμεσότερο τρόπο βίωσης και μορφοποίησης της δεύτερης αυτής παράλληλης εσωτερικής ζωής, από αυτόν της Τέχνης.

Εκδόσεις:

 Κριτικές για τη δουλειά μου:

Η Μαρία είναι ίσως η μοναδική μου μαθήτρια που διαθέτει μια εσωτερική πυξίδα. Οι φωτογραφίες της, άσχετα από τη θεματολογία τους, δεν παρεκκλίνουν από τον εσωτερικό της στόχο. Απολαμβάνω τις φωτογραφίες της και πάντα ανυπομονώ για εκείνες που θα ακολουθήσουν

Πλάτων Ριβέλλης, Ιούλιος 2017.

Είναι ευχής έργον ο φωτογράφος να έχει συγκεκριμένο όραμα διότι αυτό τον προστατεύει από τον πειρασμό των λοξοδρομήσεων. Από την άλλη όμως πλευρά αυτό το πλεονέκτημα μπορεί να τον μεταμορφώσει σε παραγωγό συγκεκριμένων εικόνων και να τον εγκλωβίσει σε αυτό που ήδη γνωρίζει. Η Μαρία Μπανούτα κινείται με σιγουριά και άνεση ανάμεσα σε αυτές τις Συμπληγάδες. Φωτογραφίζει με μεγάλη φειδώ και με σταθερή πυξίδα. Καταφέρνει όμως να δημιουργεί φωτογραφίες που ενώ διεκδικούν με επιτυχία τη μεταξύ τους συγγένεια έχουν και το μεγάλο χάρισμα να υπογραμμίζουν και την προσωπική τους ταυτότητα. Ακόμα και όταν αυτοφωτογραφίζεται δίνει την εντύπωση ότι βγαίνει από τον εαυτό της και κάθε φορά τον αντιμετωπίζει ως ένα νέο και διαφορετικό μοντέλο. Το τελικό συνολικό αποτέλεσμα μετατίθεται από τον αντικειμενικό στον ονειρικό χώρο και όλα τα μοντέλα της, και πρωτίστως ο εαυτός της, εντάσσονται στον σχεδιασμό μιας γέφυρας που συνδέει την υλικότητα με το πνευματικό

Πλάτων Ριβέλλης, 2016